Słowniczek
atmosfera – jest to powłoka gazowa otaczająca naszą planetę, w której wydzielono warstwy charakteryzujące się różną gęstością gazów. Najcieńsza i najniżej położona (przyziemna) warstwa jest znana jako troposfera. W troposferze żyją rośliny, zwierzęta i ludzie oraz zachodzą zjawiska pogodowe. Jej wysokość sięga około 7 kilometrów nad biegunami oraz 17 kilometrów nad równikiem.
emisja– wprowadzanie substancji, energii lub pól elektromagnetycznych do powietrza, gleby lub wody w sposób bezpośredni (niezorganizowany: z dróg, hałd, składowisk, pożarów lasów) lub pośredni (zorganizowany poprzez emitory).
emitor – miejsce wprowadzania zanieczyszczeń do powietrza; emitory mogą być: punktowe (kominy; wyloty wentylacji itp.), powierzchniowe ( składowiska, wysypiska, hałdy), liniowe (drogi, autostrady).
imisja – jest miarą stopnia zanieczyszczenia atmosfery definiowaną jako stężenie zanieczyszczeń w powietrzu (wyrażane w jednostkach masy danego zanieczyszczenia na jednostkę objętości powietrza µg/m3 lub w ppm, ppb) oraz jako depozycja zanieczyszczeń — ilość danego zanieczyszczenia osiadającego na powierzchni ziemi.
indeks jakości powietrza – wyraża względny poziom jakości powietrza na podstawie pomierzonych stężeń zanieczyszczeń na danym obszarze (Shenfield L.,1970). Inaczej mówiąc indeks przedstawia w sposób opisowy jakość powietrza, często zwraca uwagę na wpływ poziomu zanieczyszczeń na zdrowie człowieka.
poziom substancji w powietrzu – rozumie się przez to stężenie substancji w powietrzu w odniesieniu do ustalonego czasu lub opad takiej substancji w odniesieniu do ustalonego czasu i powierzchni.
poziom dopuszczalny – jest to poziom substancji, który ma być osiągnięty w określonym terminie i który po tym terminie nie powinien być przekraczany; poziom dopuszczalny jest standardem jakości powietrza i jest określony jest dla zanieczyszczeń : SO2, NO2, NOX,C6H6, CO, PM10, Pb.
poziom docelowy – jest to poziom substancji, który ma być osiągnięty w określonym czasie za pomocą ekonomicznie uzasadnionych działań technicznych i technologicznych; poziom ten ustala się w celu unikania, zapobiegania lub ograniczania szkodliwego wpływu danej substancji na zdrowie ludzi lub środowisko jako całość jest określony jest dla zanieczyszczeń : Cd, Ni, As ,B(a)P oraz O3.
poziom celu długoterminowego – jest to poziom substancji, poniżej którego, zgodnie ze stanem współczesnej wiedzy, bezpośredni szkodliwy wpływ na zdrowie ludzi lub środowisko jako całość jest mało prawdopodobny; poziom ten ma być osiągnięty w długim okresie czasu, z wyjątkiem sytuacji, gdy nie może być osiągnięty za pomocą ekonomicznie uzasadnionych działań technicznych i technologicznych. Poziom ten dotyczy ozonu.
poziom informowania – rozumie się przez to stężenie substancji w powietrzu, powyżej którego istnieje zagrożenie zdrowia ludzkiego wynikające z krótkotrwałego narażenia na działanie zanieczyszczeń wrażliwych grup ludności, w przypadku którego niezbędna jest natychmiastowa i właściwa informacja.
powietrze – rozumie się przez to powietrze znajdujące się w troposferze, z wyłączeniem wnętrz budynków i miejsc pracy.
pył zawieszony PM10 – pył zawieszony w powietrzu, w którym mieści się frakcja cząsteczek o średnicy mniejszej od 10 mikrometrów.
pył zawieszony PM2,5 – pył zawieszony w powietrzu, w którym mieści się frakcja cząsteczek o średnicy mniejszej od 2,5 mikrometrów.
standard jakości środowiska – rozumie się przez to poziomy dopuszczalne substancji lub energii oraz pułap stężenia ekspozycji, które muszą być osiągnięte w określonym czasie przez środowisko jako całość lub jego poszczególne elementy przyrodnicze.
substancja – to pierwiastki chemiczne oraz ich związki, mieszaniny lub roztwory występujące w środowisku lub powstałe w wyniku działalności człowieka.
zanieczyszczenie powietrza – jest to substancja nie będąca jego naturalnym składnikiem . Zanieczyszczeniami są także składniki stale występujące w powietrzu , jeśli występują w ilościach zdecydowanie przekraczających naturalny jego skład .
